
Anklets: Η καλοκαιρινή τάση που κρατάει χρόνια
Anklets: Επιστρέφουν δυναμικά και αυτό το καλοκαίρι σε καινούριους συνδυασμούς, αλλά και πολύ χαρούμενη και stylish διάθεση.
Anklets: Τα βραχιόλια από κοχύλια φορέθηκαν πολύ το περσινό καλοκαίρι και ήταν μια αναβίωση των ’90s.

Φέτος όμως που τα anklets επιστρέφουν οι επιλογές και οι παραλλαγές είναι απεριόριστες. Από βαριές, πολύ λεπτές αλυσίδες έως πολύχρωμες χάντρες, ύφασμα, πέρλες και πολλά άλλα, υπάρχει ένα στιλ που ταιριάζει σχεδόν σε κάθε γούστο. Κοιτάξτε απλά πώς το φορούν οι influencers και πάρτε ιδέες.

Με κοχύλια…



Αλυσίδες μικρές ή μεγάλες…


Πέρλες


Λουλούδια και ύφασμα…

Και ότι άλλο μας εμπνέει!
Ιστορική αναδρομήΤα anklets όμως έχουν μια μεγάλη ιστορία ως στολίδι/κόσμημα που φοριέται γύρω από τον αστράγαλο. Τα βραχιόλια αστραγάλου σε γυμνά πόδια και τα δαχτυλίδια στα δάχτυλα των ποδιών έχουν φορεθεί ιστορικά για τουλάχιστον πάνω από 8000 χρόνια από κορίτσια και γυναίκες στη Νότια Ασία, όπου είναι συνήθως γνωστά ως pattilu, payal και μερικές φορές ως nupur. Έχουν επίσης φορεθεί από τις γυναίκες στην Αρχαία Αίγυπτο.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον υπόλοιπο κόσμο τα anklets έγιναν μόδα από τη δεκαετία του 1930 έως τα τέλη του 20ου αιώνα. Στη δυτική κουλτούρα δερμάτινα anklets φοριούνται τόσο από νέους άντρες όσο και από γυναίκες ενώ ιδιαίτερα δημοφιλή είναι και αυτά από ασήμι, χρυσό ή χάντρες.
Περιστασιακά, κυρίως στη Νοτιοανατολική Ασία, οι αστράγαλοι και των δύο ποδιών ενώνονται από μια αλυσίδα για να περιορίσουν το βήμα. Αυτή η πρακτική ήταν κάποτε διαδεδομένη με σκοπό να δώσει ένα “θηλυκό” σύντομο βήμα.
ΑίγυπτοςΤα κοσμήματα ποδιού τα φορούσαν ως καθημερινό στολίδι οι αιγύπτιες όλων των κοινωνικών τάξεων στην αρχαία Αίγυπτο ήδη από την προπλαστική εποχή. Το όνομα του κοσμήματος για τους αστραγάλους δεν ήταν πολύ διαφορετικό από εκείνο των βραχιολιών που ήταν menefret (mnfrt) εκτός από την προσθήκη μιας φράσης που υποδήλωνε τη σύνδεση στα πόδια. Κατασκευαζόταν από διαφορετικά μέταλλα και σε πολλά σχήματα. Ο χρυσός ήταν πιο συνηθισμένος στους πλούσιους, ενώ λιγότερο ακριβά μέταλλα όπως το ασήμι και ο σίδηρος ήταν συνηθισμένα μεταξύ των κατώτερων κοινωνικών τάξεων. Κατά τη διάρκεια της τέταρτης, πέμπτης και έκτης δυναστείας, τα anklets κατασκευαζόταν συνήθως από χάντρες με σπείρωμα σε πολλές σειρές που συγκρατιόταν μεταξύ τους με μια διαχωριστική ράβδο. Τα φορούσαν επίσης χορευτές όπως εμφανίζονται στους τάφους του Καγκέμνι, του Τάι και του Akh-hotp.
Στις αρχές του 20ου αιώνα, τα anklets φορέθηκαν από γυναίκες στις πόλεις. Ονομάστηκαν kholkhal και συνήθως τα φορούσαν γυναίκες της Αλεξάνδρειας, μαζί με ένα παραδοσιακό φόρεμα που καλύπτεται από ένα μονό κομμάτι μαύρο ύφασμα και ονομάζεται melaya leff. Σήμερα, δεν φοριούνται πλέον από τις γυναίκες σε κοινή θέα λόγω του αυξημένου ισλαμικού συντηρητισμού που έχει εξαπλωθεί στην Αίγυπτο, αλλά εξακολουθούν να φοριούνται από χορευτές σε δημόσιες εκδηλώσεις.
ΕυρώπηΤα χάλκινα κοσμήματα ποδιών εμφανίζονται ήδη από την εποχή του Χαλκού στην εύκρατη Ευρώπη, σε μια περιοχή κατά μήκος του Δούναβη, στα αλπικά δάση, στον Ρήνο μέχρι τον Ατλαντικό και επίσης κάτω από τη Ροδα (Sherratt, 2001). Βρέθηκαν στις περιοχές αυτές, μαζί με άλλα χάλκινα αντικείμενα που χαρακτηρίζουν αυτήν την εποχή (περίπου 1800 π.Χ.)
Ινδική υπο-ήπειροςΟι νεολιθικές και χαλκολιθικές περίοδοι στο Mehrgarh δείχνουν τη χρήση των αστραγάλων. Ο Τζον Μάρσαλ περιγράφει το άγαλμα ενός κοριτσιού που χορεύει να είναι στολισμένο με βραχιόλια, βραχιόλια αστραγάλου από χρυσό. Οι γυναίκες του Ρατζαστάν φορούν έναν βαρύτερο τύπο anklet, που είναι από ασήμι και σηματοδοτεί την ένταξη σε κάποια φυλή. Οι γυναίκες φορούν αυτά ως μέρος της στολής τους, αλλά και για να δείξουν την ανδρεία τους ως φυλή ενάντια σε άλλες αντίπαλες φυλές. Η μόδα με τα βαριά αυτά κοσμήματα έχει σχεδόν εκλείψει στην Ινδία, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει στις αγροτικές περιοχές.
Σρι ΛάνκαΣυνήθως τα φορούν οι χορευτές και στα δύο πόδια. Τα κοσμήματα ονομάζονται Salangai ή Ghunghru και είναι φτιαγμένα από μικρά κουδουνάκια που τα δένουν οι χορευτές γύρω από τα πόδια τους.

