
Μουσείο του Λονδίνου: Η «συλλογή των ονείρων» αλλάζει τον τρόπο που θα αντιλαμβανόμαστε πλέον τα εκθέματα
Μουσείο του Λονδίνου: Τα όνειρα των Λονδρέζων εν μέσω πανδημίας, θα αποτελέσουν ένα ενδιαφέρον μουσειακό έκθεμα με πολλές προεκτάσεις.
Μουσείο του Λονδίνου: Η διαφορετική αυτή συλλογή φιλοδοξεί να αλλάξει τον ορισμό του μουσειακού εκθέματος.
Το νέο πρότζεκτ του Μουσείου είναι η δημιουργία μιας συλλογής ονείρων που συνδέονται με τον κορονοϊό. Το Μουσείου του Λονδίνου θεωρεί ότι η συλλογή αυτή αποτελεί ταυτόχρονα μαρτυρία για τον αντίκτυπο της πανδημίας στην ψυχική υγεία των Βρετανών αλλά και έναν τρόπο να υπερβεί τη γραμμή που καθορίζει τι συνιστά μουσειακό έκθεμα.

Sleeping Woman 1935, Tamara de Lempicka
«Η συλλογή των ονείρων των Λονδρέζων με τα δικά τους λόγια επιτρέπει όχι μόνο να καταγραφεί μια κοινή εμπειρία, αποτέλεσμα της πανδημίας, αλλά συμβάλλει επίσης στο να επεκταθεί ο ορισμός του μουσειακού εκθέματος», υπογράμμισε η έφορος των ψηφιακών συλλογών του Μουσείου, Φωτεινή Αραβανή.
«Ο Covid-19 προκάλεσε πολλές αλλαγές στη ζωή των Λονδρέζων, όχι μόνο στην καθημερινότητά τους αλλά και στη σχέση τους με τον ύπνο και τα όνειρα», που επηρεάζονται από το άγχος, υπογραμμίζει το Μουσείο.
Ο στόχος είναι «να συλλεχθούν τα όνειρα υπό τη μορφή προφορικής αφήγησης (…) αλλά επίσης να εξερευνηθεί το φως που μπορούν να ρίξουν όσον αφορά την ψυχική υγεία και τους μηχανισμούς αντιμετώπισης του στρες, ιδίως σε εποχές κρίσεων», εξήγησε το Μουσείο, το οποίο καταγράφει την ιστορία της βρετανικής πρωτεύουσας.

Αυτή θα είναι η πρώτη φορά που θα συλλεχθούν όνειρα από ένα μουσείο ως προσωπικές μαρτυρίες. Όσοι επιθυμούν να «αποκαλύψουν» τα όνειρά τους μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή μέχρι τις 15 Ιανουαρίου, στέλνοντας e-mail στο Μουσείο.
Τον ερχόμενο Φεβρουάριο οι συμμετέχοντες θα κληθούν να αφηγηθούν τα όνειρά τους, μέσω τηλεδιάσκεψης, ενώπιον μιας ομάδας ειδικών στις ψυχοκοινωνικές επιστήμες. Οι συνεντεύξεις τους ενδέχεται στη συνέχεια να ενταχθούν στη μόνιμη συλλογή του Μουσείου.

«Όνειρο που προκλήθηκε από την πτήση μιας μέλισσας γύρω από ένα ρόδι ένα δευτερόλεπτο πριν την αφύπνιση» – Σαλβαντόρ Νταλί
«Κατά παράδοση, όταν τα μουσεία συνέλεγαν όνειρα, αυτό γινόταν με τη μορφή καλλιτεχνικής αποτύπωσης, για παράδειγμα μέσα από πίνακες ζωγραφικής ή σχέδια επηρεασμένα από τα γεγονότα. Το όνειρο μπορεί εντούτοις συχνά να διαχωριστεί από τον ονειρευόμενο», πρόσθεσε, θεωρώντας ότι η συλλογή αυτή θα αποτελέσει «μια πιο συναισθηματική και προσωπική αφήγηση αυτής της εποχής για τις μελλοντικές γενιές».

Laura Theresa Alma-Tadema – World of dreams (1876)