Μια διαφορετική πρεμιέρα στο Ηρώδειο – Mας υποδέχονται oι χορευτές του Διονύση Καβαλλιεράτου [pics]

MIVIDA / ΤΕΧΝΗ / Μια διαφορετική πρεμιέρα στο Ηρώδειο – Mας υποδέχονται oι χορευτές του Διονύση Καβαλλιεράτου [pics]

Ηρώδειο: Μια εικαστική εγκατάσταση που θα παραμείνει στον χώρο μέχρι τις 3 Ιουλίου μας υποδέχεται στην σκηνή του αρχαίου Ωδείου.

Ηρώδειο: Η εικαστική εγκατάσταση του Διονύση Καβαλλιεράτου και οι χορευτές του αποτελούν την πρώτη έκθεση που φιλοξενεί στην ιστορία του, το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού.

Ο Οργανισμός ΝΕΟΝ και το Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου συνεργάζονται ξανά και παρουσιάζουν τον «Αποπροσανατολισμένο χορό / Παραπλανημένο πλανήτη» του Διονύση Καβαλλιεράτου, από τις 5 Ιουνίου έως τις 3 Ιουλίου. Η έκθεση είναι μια νέα ανάθεση του ΝΕΟΝ στον καλλιτέχνη για το πρόγραμμα «Έργο στην Πόλη 2020». Η επιμέλεια είναι της Πολύνας Κοσμαδάκη, ιστορικού τέχνης και επιμελήτριας του Μουσείου Μπενάκη.

«Η έβδομη ανάθεση για το Έργο στην Πόλη φέρνει την έκθεση του Διονύση Καβαλλιεράτου σε αυτό το -εδώ και χιλιάδες χρόνια- ορόσημο του δημόσιου χώρου της Αθήνας και συστήνει στον επισκέπτη μια περιπατητική εμπειρία που διασχίζει το ιστορικό κέντρο της πόλης μέχρι αυτό το κορυφαίο μνημείο για να συναντήσει τη σύγχρονη τέχνη», λέει η Διευθύντρια του ΝΕΟΝ, Ελίνα Κουντούρη.

Η έκθεση είναι σκηνοθετημένη ως ένας κυκλικός χορός από γλυπτά που αναπτύσσονται πάνω στην κεντρική σκηνή σε διαφορετικά ύψη και κλίμακες. Πρόκειται για μια in situ εγκατάσταση 40 περίπου μορφών, κατασκευασμένων από διάφορα υλικά (χαλκό, πηλό, ρητίνη, καθρέφτη, ξύλο). Το χορευτικό τους βήμα επαναλαμβάνει την ίδια κίνηση εδώ χιλιάδες χρόνια. Οι χορευτές του αποτελούν συναρμογές από στοιχεία διάφορων εποχών και πολιτισμών, από την προϊστορία και την αρχαιότητα, τη μοντέρνα τέχνη, το θέατρο, τη μαζική κουλτούρα, τη λαϊκή τέχνη. Χρησιμοποιεί στοιχεία και αντικείμενα (τη Σφίγγα, κυκλαδικά ειδώλια, ζώα, φρούτα, λαχανικά, καθημερινά αντικείμενα) ως μέλη που συνθέτουν χαρακτήρες του δυτικού κόσμου, όπως ο περιπλανώμενος, ο σκλάβος, ο άστεγος, ο μεθύστακας, ενώ σε πολλά είναι έκδηλες και αυτοβιογραφικές αναφορές.

«Ήθελα να κάνω ένα χορό που να περιλαμβάνει πάρα πολύ διαφορετικούς χαρακτήρες και προσωπικότητες και τύπους από διαφορετικά σύμπαντα για να καλύψω ένα μεγάλο φάσμα. Ο χορός είναι μια πρόφαση, ο άξονας και αυτά που βλέπετε είναι μακέτες για μελλοντικά έργα και κατευθύνσεις που θέλω να πάρω, είναι σαν εργαστήρι γλυπτικής, σπουδές γλυπτικής και το Ηρώδειο είναι ένας χώρος μέσα στο οποίο μπορεί να διαβάσει κάποιος με τον δικό του τρόπο τη διάταξη του χορού που συγκροτούν τα γλυπτά μέσα σε ένα συγκεκριμένο χώρο», λέει ο Διονύσης Καβαλλιεράτος.

Τα γλυπτά του Διονύση Καβαλλιεράτου στημένα σε δυο ημικύκλια έχουν το καθένα ξεχωριστά το δικό τους νόημα και τη δική τους ιστορία να αφηγηθούν βγαλμένη από τα χέρια ενός πολύ ταλαντούχου γλύπτη και δίνει νόημα στους προβληματισμούς του και την εικόνα του κόσμου με χιούμορ, κριτική σκέψη και σαρκασμό, αποκλείοντας το σοβαροφανές, προτάσσοντας το σαρκαστικό που αφορά όχι μόνο την εγκατάσταση που δημιούργησε αλλά και τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να τη δούμε. Οι φιγούρες που ενώνονται σε ένα νοητό χορό σχολιάζουν τους θεατές αλλά και με τους ίδιους του καλλιτέχνες που έχουν ανέβει στη σκηνή του, από διάσημους τενόρους μέχρι λαϊκά χορευτικά συγκροτήματα.

Ο δημιουργός εστιάζει στη σημασία της κοινότητας, της συντροφικότητας, της φιλίας, του γέλιου, της χειρονομίας, της σωματικής έκφρασης. Με χιούμορ και κριτική διάθεση, αξιοποιεί τις σύγχρονες και παραδοσιακές τεχνικές της γλυπτικής (πλάσιμο, συγκόλληση, χύτευση, λάξευση) για να ενώσει τα διαφορετικά μεταξύ τους μέλη, και να συνθέσει τις παράδοξες, αλλόκοτες φιγούρες του σε έναν Αποπροσανατολισμένο χορό.

Τα μέλη του αλλόκοτου αυτού χορού στον Παραπλανημένο πλανήτη λειτουργούν ως αναστοχασμός τόσο πάνω στην εργασία του καλλιτέχνη και τον ρόλο της τέχνης, όσο και πάνω στη σχέση του ατόμου με την πολιτική, την εξουσία, την ιστορία, την καθημερινότητα. O Χορός του Διονύση Καβαλλιεράτου συνδέεται άμεσα με τους τύπους, τις τελετουργίες και την κινησιολογία του αρχαίου δράματος. Τα γλυπτά και ο τρόπος που δημιουργούνται σχέσεις μεταξύ τους -αλλά και με τον χώρο του θεάτρου και με το κοινό- αναφέρονται στην αρχέγονη παράδοση της τραγωδίας και, πιο συγκεκριμένα, στη δυναμική σχέση μεταξύ της ατομικότητας του ηθοποιού και της συλλογικής δράσης του Χορού.

Όπως σημειώνει η Διευθύντρια του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Κατερίνα Ευαγγελάτου: «Το Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου συμπράττει φέτος με τον Οργανισμό Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ, σε ένα τολμηρό εικαστικό και επιμελητικό εγχείρημα, που θέτει στο επίκεντρό του τη σύνδεση των παραστατικών τεχνών με την εικαστική δημιουργία και ταυτόχρονα αναδεικνύει με τρόπο εντελώς απρόσμενο για τον θεατή τον εμβληματικό χώρο του Ωδείου Ηρώδου Αττικού. Είμαστε ευτυχείς που, μέσα από αυτή την συνεργασία αιχμής, συμβάλλουμε στη συνομιλία της σύγχρονης ελληνικής εικαστικής δημιουργίας με το κοινό του Φεστιβάλ».

Σύμφωνα με την Διευθύντρια του ΝΕΟΝ Ελίνα Κουντούρη: «Η έβδομη ανάθεση για το Έργο στην Πόλη φέρνει την έκθεση του Διονύση Καβαλλιεράτου σε αυτό το ορόσημο του δημόσιου χώρου της Αθήνας και συστήνει στον επισκέπτη μια περιπατητική εμπειρία που διασχίζει το ιστορικό κέντρο της πόλης μέχρι αυτό το κορυφαίο μνημείο για να συναντήσει τη σύγχρονη τέχνη. Είμαι πολύ χαρούμενη που συμβαίνει τώρα, στην επανεκκίνηση της κοινωνικότητας εν μέσω της πρωτόγνωρης συνθήκης της πανδημίας, για να μας δώσει τη δυνατότητα να επανασυνδεθούμε με την πόλη μας, να αναβιώσουμε τη σχέση του πολίτη με τη σύγχρονη τέχνη, να διατηρήσουμε ζωντανό τον διάλογο με τους δημιουργούς».

Η επιμελήτρια της έκθεσης και ιστορικός τέχνης Πολύνα Κοσμαδάκη αναφέρει: «Με έναυσμα την εγκατάσταση στον χώρο του Ωδείου, η γλυπτική διαδικασία, σπουδή και τελετουργία, χορός και παιχνίδι, μετατρέπεται σε “γλυπτική παράσταση”. Στη σκηνή του Ηρωδείου γίνεται δυνατή όχι μόνο η οπτική σχέση με το έργο από διάφορα σημεία θέασης εξ αποστάσεως, αλλά και η συμμετοχή σε αυτό μέσα από την παρουσία του κοινού στη σκηνή, ανάμεσα στα έργα. Ταυτόχρονα, ο διάλογος του κλασικού μνημείου και των χιουμοριστικών γλυπτών αξιοποιεί την ένταση των αντιθέσεων αλλά και των συναντήσεων ανάμεσα στα αρχαία ερείπια και τα σύγχρονα θραύσματα».

Με το πρόγραμμα Έργο στην Πόλη, σκοπός του ΝΕΟΝ είναι η παρουσίαση της σύγχρονης τέχνης σε δημόσιους, ιστορικούς ή αρχαιολογικούς χώρους, συμβάλλοντας στη διάδραση μεταξύ της τέχνης, της κοινωνίας και της πόλης. Το πρόγραμμα υλοποιείται για έβδομη χρονιά, μετά τις αναθέσεις από τον ΝΕΟΝ στους Πάνο Κοκκινιά σε εγκαταλειμμένο χώρο γραφείων στην οδό Σοφοκλέους 4 στην Αθήνα (2019), Ανδρέα Λόλη στη Βρετανική Σχολή Αθηνών (2018), Κωστή Βελώνη στην κατοικία του αριθμού 11 της οδού Καπλανών (2017), Ζάφο Ξαγοράρη σε χώρο στάθμευσης πίσω από το ιστορικό θέατρο Αθήναιον (2016), Μαρία Λοϊζίδου στον Αρχαιολογικό Χώρο και το Μουσείο του Κεραμεικού (2015) και Αιμιλία Παπαφιλίππου στην Αρχαία Αγορά Αθηνών (2014).

Λόγω των ειδικών συνθηκών της πανδημίας, και με προτεραιότητα τη δημόσια υγεία και ασφάλεια, η έκθεση θα πραγματοποιηθεί ακολουθώντας τις οδηγίες των υγειονομικών αρχών για τήρηση αποστάσεων.

Λίγα λόγια για τον καλλιτέχνη

Ο Διονύσης Καβαλλιεράτος γεννήθηκε το 1979 στην Αθήνα. Ζει κι εργάζεται στο Βερολίνο. Αποφοίτησε από την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (2002) και ολοκλήρωσε το Radar Project (residency) στην Βενετία και την Κρακοβία (2003-2004). Η ευέλικτη καλλιτεχνική πρακτική του Καβαλλιεράτου περιλαμβάνει μικρής και μεγάλης κλίμακας γλυπτά σε ξύλο, πηλό ή σε μικτή τεχνική, καθώς και σχέδια σε μολύβι και κάρβουνο. Η εργασία του αποκαλύπτει το προσωπικό του μυθολογικό σύμπαν με αιχμηρά ειρωνικό χιούμορ. Πρόσφατες εκθέσεις του περιλαμβάνουν: Στο ίδιο ποτάμι δυο φορές: Σύγχρονη τέχνη στην Αθήνα, Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, New Museum της Νέας Υόρκης, σε συνεργασία με το Μουσείο Μπενάκη, Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα (2019), Υπνος Project, Ίδρυμα Ωνάση, Αθήνα (2016), Εκείνο που όλοι θέλουν, κανείς ποτέ δεν θα έχει, Bernier/Eliades, Αθήνα (2016), TERRAPOLIS, Οργανισμός NEON, επιμέλεια Iwona Blazwick (2015), No Country for Young Men, Bozar, Βρυξέλλες (2014), The Mediterranean Experience, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονής Τέχνης, Θεσσαλονίκη (2013), Faces, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση (2012), The son of the eagle breaks his legs, The son of the eagle walks on his hands, Bernier/Eliades, Αθήνα (2012).

Γενικά

ΝΕΟΝ Έργο στην Πόλη 2020 | Διονύσης Καβαλλιεράτος

Έκθεση Αποπροσανατολισμένος χορός / Παραπλανημένος πλανήτης

Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, Διονυσίου Αρεοπαγίτου, Αθήνα

Διάρκεια: 5 Ιουνίου – 3 Ιουλίου 2020

Ώρες λειτουργίας: Τρίτη – Κυριακή: 17:00 – 20:30

Είσοδος ελεύθερη

Σύμφωνα με τις οδηγίες των υγειονομικών αρχών, μέχρι 20 άτομα θα εισέρχονται στο χώρο κάθε φορά. Απαραίτητη η προκράτηση θέσης εδώ

Περισσότερα