Η τέχνη πίσω από το «Black Is King»: Η Beyonce δημιούργησε ένα άλμπουμ με τους καλύτερους καλλιτέχνες και επιμελητές στον κόσμο

MIVIDA / ΤΕΧΝΗ / Η τέχνη πίσω από το «Black Is King»: Η Beyonce δημιούργησε ένα άλμπουμ με τους καλύτερους καλλιτέχνες και επιμελητές στον κόσμο

«Black Is King»: Το νέο visual album της σταρ θα μπορούσε να θεωρηθεί και ένα καλλιτεχνικό-παγκόσμιο γεγονός.

«Black Is King»: Κάθε φορά που η Beyoncé κυκλοφορεί νέα μουσική, συμπεριλαμβάνει έργα από θρυλικούς καλλιτέχνες στα βίντεό της και με τον σύζυγό της Jay-Z, έχει δημιουργήσει μια σημαντική συλλογή «μαύρης τέχνης».

Η Beyonce πηγαίνει πολύ συχνά σε σημαντικές εκθέσεις των Kerry James Marshall και William N. Copley, ενώ έχει φωτογραφηθεί από μερικούς από τους σημαντικότερους φωτογράφους του σήμερα. Η τελευταία της προσπάθεια, ένα οπτικό άλμπουμ 85 λεπτών με τίτλο Black Is King που έκανε το ντεμπούτο του στην Disney + την Παρασκευή, δεν διαφέρει από καλλιτεχνικής άποψης.

Με σκοπό την επανερμηνεία της ιστορίας του The Lion King (η Beyoncé έκανε τη φωνή για τον χαρακτήρα της Nala για το remake live-action του 2019), το Black Is King είναι γεμάτο με έργα τέχνης ενώ περιλαμβάνει και πολλά άλλα στο backstage.

To Black Is King έγινε εξ’ ολοκλήρου υπό την επίβλεψη της Beyoncé σε συνεργασία με μια ομάδα από επτά σκηνοθέτες, δύο από τους οποίους οι Blitz Bazawule και Jenn Nkiru συμμετείχαν στη δημιουργία της ταινίας The Burial of Kojo που προβλήθηκε και στο Netflix και η οποία πήρε εξαιρετικές κριτικές, ενώ έγινε η πρώτη ταινία της Γκάνας που υποβλήθηκε ποτέ για βραβείο στις  Golden Globes.

Η Nkiru βοήθησε την Beyoncé να σχεδιάσει τις καλλιτεχνικές συνδέσεις στο έργο της με το παρελθόν, έχοντας υπηρετήσει ως σκηνοθέτης στο βίντεο του 2018 «Apeshit», με την Beyoncé και τον Jay-Z να χορεύουν στο Λούβρο. «Η ταινία κάνει αισθητή την υπόγεια, συγκαλυμμένη queer και γυναικεία παρουσία στην ιστορία του house και της τεχνολογίας», έγραψε ο κριτικός τέχνης και επιμελητής Taylor Renee Aldridge.

Τα έργα τέχνης που εκτίθενται στο βίντεο, είναι το κλειδί για την κατανόηση του Black Is King σε μια ακολουθία στο τραγούδι “Mood 4 Eva”, το οποίο παρουσιάζει ένα παρακμιακό ανάκτορο διακοσμημένο με πίνακες ζωγραφικής. Σε ένα σημείο, μια γυναίκα που φοράει ένα λεοπάρ σακάκι βλέπει έναν πίνακα του Derrick Adams, του οποίου οι εικόνες μοιάζουν να «σπάνε» σε αφηρημένα σχήματα επικεντρωμένα στην αναπαράσταση των μαύρων μορφών στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Άλλες λήψεις περιλαμβάνουν γλυπτά του Woodrow Nash, του οποίου οι φιγούρες βασίζονται στις παραδόσεις της Μπενινέζικης τέχνης και του Art Nouveau, δημιουργώντας αυτό που ο καλλιτέχνης ονόμασε «African Nouveau».

Πέρα από το “Mood 4 Eva”, στους τίτλους τέλους της ταινίας γίνεται αναφορά των έργων τέχνης σε άλλα σημεία του βίντεο από τον καλλιτέχνη Robert Pruitt – γνωστό για τις φιγούρες του που βασίζονται στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας, τους υπερήρωες και τις ιστορίες του μαύρου ακτιβισμού – καθώς και του Conrad Egyir, της Irina Shchukina και του Timothy Washington. Εάν προσθέσουμε σε αυτά και τα «γλυπτά του ήλιου» του Ugo Rondinone, τα οποία εμφανίζονται στις γκαλερί του Guild Hall του Long Island, έχουμε μαι κανονική έκθεση τέχνης. Ως επιμελητής πίσω από αυτά τα έργα αναγνωρίζεται ο Jeanne Greenberg Rohatyn, ο οποίος ίδρυσε τη γκαλερί Salon 94 της Νέας Υόρκης και ήταν γνωστό ότι εργάζεται ως σύμβουλος τέχνης για τους Beyoncé και Jay-Z.

Υποστηρίζοντας την αφρικανική τέχνη

Το Black Is King γυρίστηκε σε αρκετές διαφορετικές ηπείρους, αν και σύμφωνα με τον Joshua Kissi,  δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην Αφρική. Είπε στο Teen Vogue, «Είναι η πρώτη φορά που έχουμε μια παγκόσμια συνομιλία πέρα ​​από το τι σημαίνει να είσαι Μαύρος και τι σημαίνει να είσαι Αφρικανός και νομίζω ότι υπάρχουν πολλές διαφορετικές αποχρώσεις μέσα σε αυτό και θέματα σχετικά με το πώς εκφράζεται κανείς, ποιος λέει τι, ποιος ξεκινάει αυτήν την αφήγηση, πώς αυτή η αφήγηση είναι πραγματικά επωφελής για τους ανθρώπους που διαμένουν στην Αφρική – καθώς επίσης και για αυτούς που βρίσκονται σε όλο τον κόσμο».

Για το σκοπό αυτό, η ταινία εργάζεται για να υποστηρίξει την αφρικανική τέχνη μέσα από φιγούρες όπως της Nikiwe Dlova, η οποία δημιούργησε τα χτενίσματα του Νοτιοαφρικανού τραγουδιστή Busiswa. Υπάρχουν επίσης έξυπνες αναφορές για το πώς η αφρικανική τέχνη έχει εκτεθεί στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στις Ηνωμένες Πολιτείες: Το Black Is King περιλαμβάνει εικόνες από το βιβλίο Black Gods and Kings: Yoruba Art στο UCLA του 1971.

Ειδική αναφορά πρέπει να γίνει και για τα κοστούμια που είναι πλούσια και πανέμορφα. Μερικά από τα σχέδια προέρχονται από τον Daniel Obasi, ο οποίος έχει επίσης εργαστεί ως φωτογράφος μόδας. Οι φωτογραφίες του Obasi συνήθως αφορούν το φύλο και τη σεξουαλικότητα στην Αφρική και εμφανίστηκαν στο Μουσείο Σύγχρονης Αφρικανικής Τέχνης Zeitz στο Κέιπ Τάουν το 2019. Το έργο του Obasi εμφανίστηκε επίσης στο βιβλίο του κριτικού τέχνης Antwaun Sargent για το 2019. Το New Black Vanguard, επικεντρώνεται σε μια νέα γενιά φωτογράφων μόδας, «Τα θέματα μου θεωρούνται όμορφα, σαγηνευτικά και, σε ορισμένες περιπτώσεις, ως τρόπος μεταφοράς της εξουσίας πάνω σε μειονότητες που είναι θύματα ή συχνά αγνοούνται στην κοινωνία μου».

Επίσης, σε όλο το visual album υπάρχουν εικόνες της Beyoncé που απεικονίζεται ως φιγούρα της Παναγίας. Αγκαλιάζει τα παιδιά στις παραλίες και φαίνεται να αποπνέει μια χαριτωμένη ένταση, σαν να έχει χειροτονηθεί από μια υψηλότερη θεότητα. Μερικές φορές, εμφανίζεται ακόμη και ως Μαντόνα σε πίνακες με φωτοστέφανο. Μια τέτοια αναπαράσταση έχει τις ρίζες της σε αναγεννησιακούς πίνακες από Ιταλούς ζωγράφους όπως ο Duccio, ο Giotto και ο Raphael, οι οποίοι έδωσαν έμφαση στη μητρότητα και την ηρεμία της Madonna μέσω τριγωνικών συνθέσεων που προσφέρουν ισορροπία και ομορφιά.